Sen Gibi

Ellerim kanlarla git şehrimden
Çelimsiz bir tabutun içine
Özgem duymasın seni



Titrek bir mum alevi açlığında yandım yanacağım kadar
Sisle örtüyorum şimdi geri kalan yanlarımı
Bir avuç fısıltı beklide artan sevdamın üstünden
Yıllar beni yara benzetiyorum
Senin nezrinde
Derinleşen, irini bol
Pis.



Kör olan gözlerimin bastonu hayatın
Bir kabartma aşk fakiri
Cümlesini kuramayan kelimeler
Öznem yok benim
Yitirdiğim her şey gibi



Kıkırdağı erimeye başlıyor aklımın
Eridikçe düşüyor yerlere dizlerim
Düştükçe biliyorum
Süründükçe doğrulacak benliğim..

Bıraktı

Gitti

Ne fark eder

Yaşamaya cesareti mi var ki dünyanın
Sırtımda kederle
Baş başa bıraktı beni.

Ölmeye cesareti mi var ki o aşkın
Kuru bir gürültüyle
Kalbindeki dağları devirdi

Herkes gitti mi üzerine yağmur yağan boş mezarlara



Ölüm gibi!