Sen Gibi Ben Gibi

Yıkılır hanlar saraylar,

Umut, saklanır serçenin kanadına,

Bir gün muhakkak,

Kaybolan her şey geriye gelir.

Gün doğar,şafak kendini yerden yere vurur,

Süzülúr ufuktan ışık hüzmeleri,

Gönülleri dört dolanır parçacıklar,

Aydınlatır içinin yanan han duvarlarını...

Sürgün yediğin günleri unutursun,

Yeni bir umut dalgası kaplar yeryüzünü,

Göğsünü gere gere haykırırsın sudaki yakamozlara,

Bir istirityeyi yerden alıp,

Savurursun dalgalara.

Bu deniz hep böyle dalgalı olmayacak ya,

Dalgalar yorulur,su durulur,

Sen yorulursun,

Ben yorulurum,

Ufkun ötesinden gelir hayal gemimiz,

Elinde mendil,bekler bizi sevgili,

Heyemola,heyomola,

Tam yol ileri,

Der: Gideriz...

Hayallerimizi tutsağı olalım ey şirin yar,

Bu aralar hayallerimin peşinden sürükleniyorum kısrak atın peşinden gider gibi,

Sana derdimi anlatmazsam umudum çatlayacak,

Kimseler görmesin seni,

Gel bir akşam bana doğru gizli gizli...

Perdeleri kapalı pencerenin altında seni bekliyor olacağım,

Serçe ürkekliği pır pır ötecek kalbim,

Hani sana yıllar önce verdiğim umut çerezlerini de yanına al,

Bir köşede oturup koklaşırız eskisi gibi,

Sen bana anlatırsın geçmişine dair hikayelerini,

Ben seni dinlerim eskisi gibi...

Yorgun hayattan kalma son düşlerimizi de anlatırız,

Dünyada bizden kalma ne varsa satarız,almak isteyene,

Varsın kelepire  gitsin,

Geçmişimizin izleri.

Ara sıra romantizme kayıyor düşlerim,

Bir bulanıklık peyda oluyor zihnimin köşelerinde,

Gözlerimi ovup ovup bakıyorum çekmiş olduğumuz çilelere,

Her şey saklanıyor sis perdesinin altında,

Sen gibi,

Ben gibi...

Hüseyin Turan

Binkılıç/Uhr14:11