Sen Gideli Koskoca Üç Sene(anneme Yazılmış Bir Mektup Daha...)
kücücük bi çocuk vardı seni seven,
hani ufacık bi şey,
kucağında büyüttüğün,
ağlamaklı olduğun, her bebem deyişinde
he , işte ana
o çocuk
o çocuk;
ben ana...
ben büyüdüm yokluğunda ,ana
üç sene beni dede yaptı yokluğunda
nefesini duyamadığım ,koskoca üç sene
ablam evlendi,
torunun geliyor, biliyon mu ?anam
ufacık bi ufak
aynı dayısı gibi olacak bi yiğit doğuyor ,biliyon mu? ana
abimi biliyon mu?
o da mezun bu sene inşallah,
beyazlar içinde koskoca bi doktor,
hani senin gururlandığın, benim doktor oğlum var dediğin,
senin yakışıklın,
hani nazar değer diye atletini ters giydirdiğin,
boncuk taktığın,
he anam mezun bu sene o çocuk,
senin beben...
koskoca üç sene öyle yıktıkı babamı ,ana
babam göçtü aynı bizim eski ev gibi,
her kederlenişindeki oflar sallıyor, memleketi
kolay değil, hemde heç değil...
ha ...
ben varya anam bi delişo beben,
ufaktı ya sen giderken,
şimdi korkulu bi cüsse ,
bi de okumakta senin, ufak devin
sana gösteremedim ya kazandığım günü
bi de o dert içime,
hani ben yokken emanet etmiştin ,ya abime
işte o beben okumakta, anne
delişo çoban beben,
kucağında büyüttüğün ,
ben,,,
sen gideli üçsene oldu, anam
koskoca üç sene
sen toprak oldun ,
biz dede...
anneler en değerli varlığımız.. valıklarında kıymet bilmeli... yokluklarında zaten çoook geç... acını anlıyorum...😥😥😥
Ufuk bu nasıl bir şiir yahu zor oldu okumak 😥 hüzün aldım senden bir parça...