Sen Giderken

Sensiz tükenirken ömrüm..
Hayat hep kırgın baktı bana penceresinden..
Kırık dökük yalnızlığımla kalırken bir başıma,
Gözyaşlarımın ardında saklı kaldı senli hayallerim...
Sen gittin...
Sen gideli gülmüyor artık mevsimler,
Hazanlar kucaklıyor yalnızlığımı...
Sensizlikte kayboluyor mavilikler..
Sen gittin...
Sen gittikten sonra sevdalar mutluluk taşımıyor artık.
Sevdalılar boynu bükük dolaşıyor papatyalar misali...
Çünkü duyguların ruhu öldü bu terk edişlerde.
Çünkü bu terk edişlerde yalnızlığın adı sen oldun..
Artık ne düşler, ne gülüşler var dünyamda..
Mutluluklar demir aldı kıyımdan..
Ve sen son terk edensin, şimdi bu hırçın dalgaları.
Güneşi olmayan son sabahımdın,
Kanadı olmayan son çırpınışım.
Şimdi sensiz hangi umudu sorgulamalı..
Şimdi sensiz hangi yalancı baharları beklemeli,
Şimdi sensiz hangi yalancı duyguları tatmalıyım..
Sen gittin...
Ve sen giderken boynu bükük kaldı içimdeki sevdan...