Sen Giderken Ben

Sen ayrılıp giderken gözlerin yaşlı,
Benimde ağladımı göremedin,
Seni sımsıkı saran kollarımın
Nasıl çözüldüğünü bilemedin,

Sevda yükünle giderken benden uzaklara,
Kaderine isyan ediyordun,
Asla birleşemeyecek olan bedenlerimiz,
Hücrelerine kadar zangır zangır titriyordu.


Gittin,dünyanın bütün dertlerini bana bırakarak,
İstasyonda sanki vurgun yemiş gibi kalakaldım,
Aylardan temmuzdu,
Ama ben sıcaklığı hissetmiyordum.


Yüreğim çizilmişti tam orta yerinden,
Sen geriye dönüp baktığın zaman,
Canımı alıp vurdun, beni can evimden,
Sendeleyip giderken.


İnsanın sevdiğinden ayrı düşmesi,
Ölümden bile ağır,
Seni böylece severken bırakmak,
Kurşun yemişten beter,


Martılarda hüzünlüydü bizi izlerken,
Haykırışları ayrılık üzerineydi,
Kalkarken vapurun limandan,
Ben yere çöküyordum.