Sen Gidince

Gitme!
Sakın.
Sakın bir daha gitme!
Bu şehri bir daha terk etme.


Sen gidince,
Nefessiz kalıyor bu şehir.
Gözlerimden akan yaşlar,
Bu şehrin ozonunu deliyor.

Sen gidince,
Susuzluktan kırılıyor bu şehir.
Sen varken akan cennet pınarları,
Bu şehri senle birlikte terk ediyor.

Sen gidince...

Anla işte be kadın.
Sen gidince yıkılıyor bu şehir.

Sen varken her şey mutlu.
Hep yeşil ağaçlar,
Sürekli cıvıldıyor kuşlar,
Gülümsüyor gökyüzü,
Nazlanıyor ırmaklar,
Ağlamıyor bulutlar...
Ama sen gidince
Değişiyor iklimler,
Dallanmıyor ağaçlar,
Hicrete kalkıyor kuşlar,
Morali bozuk gökyüzü
Ve ağlıyor bulutlar.
Kuduruyor şu nehir.
Sen gidince bu şehir
Yerle bir.

Bir şehrin doğasıyla bu kadar oynanmaz.
O nedenle kal kaldığın yerde.
Ve bir daha asla gitme.
Bir saatliğine de olsa terk etme bu şehri.

Bu şehir var ya bu şehir.
Anla işte be kadın!
Bu şehir sana aşık,
Sana esir.