Sen Gidince

Dünyamı renklendiren gökkuşağımdın sen
Kırkikindi yağmurlarında aradım seni gökyüzünde
Sen gidince anlamı kalmadı renklerin
Akıp giden yılların ne baharında, ne de güzünde...

Çehreme buseler konduran rüzgârımdın sen
Ilık esintiler kasırgalara bıraktı yerini sen gidince
Süpürse de aşklarımı bu hırçın rüzgâr,
Unutturamadı bendeki seni
Akıp giden günlerin ne baharında, ne de güzünde...

Umutlarımı getiren dalgalarımdın sen
İskeleler, lacivert yeislerde boğuluyor sensiz
Vapurlar da çalışmıyor, duruyor hep sessiz
Akıp giden yılların ne baharında, ne de güzünde...

Baharı umutlandıran, ıtır kokusuyla hayat saçan
Kardelen çiçeğimdin karlar arasında açan
Açmıyorsun artık dağ yamaçlarında köyümün
Akıp giden yılların ne kışında, ne de güzünde...

Gözlerime dünya açandın sen
Görürken kör olmayı ah bir bilsen!
Gözlerimde her şey anlamsız desen desen
Akıp giden yılların ne baharında, ne de kışında...

Kulağımda güzel bir melodiydin sen
Ve dilimden yuvarlanan bir şarkı...
Sen gidince, dudaklarımda kalmadı anlamı nağmelerin
Akıp giden günlerin ne gecesinde, ne de gündüzünde...

Sen gidince yaşanan onca güzel günlerim
Uçurumdan atlarcasına,
Birer damla olup düşüyor gözlerimden
Beyaz sayfamı delen mısralarıma

Hatıraların damlıyor kalemimden beyaz sayfama
Her damlasında seni görüyorum gülümsüyorsun bana
Köyümün her köşesinde hayalin takılıyor bakışlarıma
Umut dolu gülen yüzünü resmettim tablolarıma...