Sen Gidince ( Sonbahar )

Ben seni kumral bir aşkla sevdim.
Hani uzun uzun yağar ya kar,
-kaplar ya tüm toprakları.
İşte ben seni öyle bir aşkın,
-sessizliğinde sevdim.

Baka kalırdım hep sen giderken
-ardından
İsmini söylerdim hiç durmadan.
Hani son kez nizamiye önünde,
-inmiştin ya arabadan.

Sanki hiç gitmeyeceksin sanmıştım.
Oysa gittin ardına bile bakmadan.
Alıp götürmüştü seni o araba,
Ben boynu bükük kaldım öylece arkada.
Gözlerim dolu dolu,
Yüreğime yağıyordu sanki dolu.
Bağırmak isterken avazım çıktığı kadar,
Bir şeyler düğümlenmişti sanki boğazıma
-sanki yumruk kadar.


Ben seni kumral bir aşkla sevdim.
Hani uzun uzun yağar ya kar,
-kaplar ya tüm toprakları.
İşte ben seni öyle bir aşkın,
-sessizliğinde sevdim.

Güneş batınca nasıl gömülürse her yer karanlığa,
Sen gidince yüreğimde öyle karanlıkla kaplandı,
Yani sen gidince yüreğimde asi ve
-yaralı bir kaplandı.


Sen giderken sanki hep yanımda kalacak gibiydin
Sanki ellerin hep ellerimde olacaktı.
Oysa gidişin felaketim olacaktı.
İlk başlarda anlayamadım içimde kopan
-kıyameti
Önceleri ufak ufak parçalar koptu,
-yüreğimden.
Ardından büyüdü parçalar.

Sen uzaklaştıkça ardın sıra,
Gönlümde birden bire kalıverdi darda.
Ruhsuz bir beden gibi kaldım darda.
Sen gidince ben xxxxxhisar' da.