Sen Gönlümün Sultanı Dilberim

gün ortası sözün acıtıyor
gönül sırlarımla yüreğimin güzel y/anlarını donatıyor
ışıldayan g/özlerin

bu gönlüm yanıltmıyor inan
sana olan düşkünlüğümle k/anıyor
küfürlerin aklıma geliyor yokluğuna k/anayan

gün ortası saatin on dördünden sonrası başlayan alaca karanlıklara
geçmişe bezenmiş ilkeliğe dem süren ihanet bayrağı

varlığın yokluğuna kaçıyor
beni ihbar eden ödülünle yüzün b/aklanır mı
güzel ruhunla nereye koştuğuna b/aktın mı
belirli belirsiz alçak fügürlerinle rüyama giriyor

ama olsun dostum
yüreğe yazdığımı sen kar b/elleme bildiğinle k/al
ben kendimi ihbar ederim seni asla...

keşke bana yapmasaydın
sen gül kokulu rüyamda dolaşacak kadar evrenseldin
güzelim
sen kendin kayıp ederken benden sana olanı sevsen
bu aşk olmazsa güzelliğin beş para etmez bildiğim

ve hep düşünürken bencil sevdalardan kaçıyorum
yine düşünüyorum
sensiz yollarda bağbozumu şiirlere kalıyorum

gönlüm kırık bir saz misali yürek yaralı derya ç/ölünde y/üzen
ve sonrası denizde kalan dalgalar gibi

yüreğim çarpıyor gül yüzlü tenine
g/özlerim k/anıyor iki g/özüm kara kaşlı yar...
sana olan umudumla g/özlüyorum

sen gönlümün sultanı dilberim
g/özlerini öpesim geliyor yokluğunda
acaba sen hak ettin mi?
sevmeyi.....

31*07*12*Karataş*