Sen Gül Yeter ki

kışın memleketimin dağları gibi
beyaz sadece bembeyaz
kıvrım kıvrım dalga dalga
köyümün yolları sanki
sonra kan kırmızı
insanlarımın kaderi
hiç kesilmeyen şu acımasız ayaz
ve ansızın simsiyah
çayımız ateşten hiç inmez
ellerimiz yine mosmor
kızılırmak'ın şırıltıları
rezilce haykırıyor adını
Allah'ım bu ses hiç mi dinmez
sobamızda kömürümüz değil
içimde yüreğim yanıyor
susmuyor çıldıracağım susmuyor
şu tepemde ki yıldız
çeşme başında ki kız
ikisi de yalnız
ikisi de beni izliyor
git buradan asaf burhan
anla artık burası sana haram
gitmem terk edemem
ben ne senden
nede memleketimden geçemem
eğer mutluluğun olacaksa yokluğum
meraklanma görmezsin beni
üstü şart değil ben toprağın altında da dururum
sen...sen gül yeter ki