Sen Gülünce Poyraza Dönerdi Çocukluğum

I




yalınayak bir eylül geliyor Ankaraya,

içimde de efil efil rüzgarlar...


yine

seni düşürüyor aklıma...




II


hani

sen gülünce,

ankaraya kar yağardı ya usulca ,

poyraza dönerdi o zaman çocukluğum

karışırdım beyazın en hasıyla...




III



ve ben hep,


ilk düşen kar tanesini yakalamaya çalışırdım,

kardan adam yapardım sarhoş kaldırımlarda,

son otobüsü de kaçırırdım ya sonra

kalırdım ortada...

donardım...




/bilirsin en çok ellerim üşür benim ,

ayazında beyazın ,

hemen kızarıverır di

sızlardı__________

saklayacak da yerim olmazdı hiç

canım acırdı

ağlardım....



IV



şimdi sen yoksun ya cancazım ,

içimde bir kar tanesi burukluğu...

üşümeye hasret ellerim...

tutunmaya çalışıyorum,

hüzne birer birer boyayıp düşlerimi,

limon küfü kokan şiirler yazıyorum

yokluğuna alışarak...



/portakal çiçeği sokağımda_______



2009/İst






/Portakal Çiçeği Sokak,
bir ucu ayrancı'da bir ucu çankaya'da olan
portakal vadisi diye de bilinen Sokağın ismidir/