Sen Günden Sonra Gelince

\gün önceydi....\

değişmiyor tedirgin güncem
pusulası kırık bir yolculuk sanki
izbe sularda
her yön sen
her ses senin
ve nefesini hissediyorken tenimde
kayboluyorum yine

sisli bir şiir okuyorum
adını söylediğimden beri
sesim korkumdan boğuk
görüyorsun
biliyorsun
ya
yine de ölmeli diyorsun romeo
ya da sadece susuyorsun




\sen günden sonra gelince...\

şehrin karanlık yüzünde
oynaşmadın mı
öldürdüğün çocuk bedenleriyle
kadındı adın
topuğu kırık bir gidişte
kaldırımların gözbebeklerine gülen
meşale ateşi değil miydi
gecede sakladığın sırdan saçılan

isyan günlüklerim
ucuz rüya takaslarımda satıldı
şairdim ya
al işte
küller ve su kadar sevişken bir ölüme
merhaba diyen çocukların
düş kırıklığını
çizdin ufkumun yanaklarına
ince bir çığlıkla
ki
bilinen gerçeğim
artık her çocuğun
gözlerine dağıtıldı
tebessümlü ve kırmızı ellerinle

aşk kırmızıydı hala değil mi
sen unuttuğundan beri

ahmak düşünceler kahvesi
kapanmadan yetişmeliyim
son demine
közünde içerken kahvemi
köpüğü lal yudumlardan geçirip
yanmadan sevmeliyim
tamburi cemil bey'in sesinden
son taksimimi

hissemi devrederken kör bir aşka
sende olmayan
beyazla kaçmalı huzurdan
biliyorum ahmakça
ama
seni sevmeden öte de değil ya
kırk kuruşluk kahvenin
falında gelebilme ihtimalin
bu daha da aptalca



mezatla satıldı gözlerin
en yüksek bedel hala ağlayabilenin

sarhoş ayaklarını
çekersen şiirlerimden
yine sevebilirim adını
kafiyeli sözlerim tükenmeden



17.02.2013 / Şair-i Gülhan...164