Sen Hala Yoksun

bir yanım düşer ardına
bir yanım hala suskun aşka
dönmüyor etrafımda mavi bir dünya
bilmiyor rüzgar yürek soluk soluğa
geç kalmış güneş imkansızlıklara doğmaya
inancı kalmamış bulutların toprağa
kuşlar ötmez hala ağaçlarda
gece göstermiyor yıldızları karanlıklarda
ellerim semada
dilim duada

sen hala yoksun...

bir nefesim ismini haykırır
bir tarafım hala secdede kalır..
yaşam sisli bir kabus kalır
kapılar ardına kadar kapanır
yapraklar durmadan sararır
baharlar kışlara darılır
güller dalından koparılır
sevenler hüzünlenip ağlaşır
mektuplar durmadan yakılır
gelir diye ağaçlara dilekler takılır
dilim dönmez ardında sus kalır

sen hala yoksun...

bir bakışım köle kaldı sende
bir gülüşüm hala tutsak gözlerinde
cehennem kaldı bana cennetinde
hasretler bıraktın hoyrat elerinle
susuz dolaştım ıssız çöllerinde
derviş oldum hüzün bahçelerinde
çocuk oldum ağladım şevkatsizliğinde
döner diye bekledim bıraktığın yerde
düşler kurdum umulmadık denizlerde
güvercinler uçurdum yağmurlu gökyüzünde

sen hala yoksun...

bir kulağım sesini arar hala
bir gözüm kör bakıyor hayata
yarım yaşadım hep ardında
dizlerim kırıldı yokluğunda
ölümler uğradı soğuk yatağıma
kışlar oturdu şakağıma
dudaklarım kurudu susuzluğunda
kuyular kazıldı yollarıma
sitemler yığıldı omuzlarıma
tek kurşunluk canım kaldı ardında

sen hala yoksun....

a.a.