Sen Hangi Hayallerde Pembeleşiyordun!

Yalnızlığın acımasız silleleri altında
Eziliyor yüreğim,
Doluyor gözlerim...

Ruhum sessiz çığlıklar içinde
İsyanda dillerim,
Titriyor bedenim...

Sensizliğin son demindeyken
Nasıllar, niçinler
Ayaklarıma prangalar vurmuşken
Yüreğim ürkek,
Ellerim titrek...

Ne kadar da işlemişsin tüm benliğime...
Sahi ben ilmek ilmek işlerken seni gönlüme,
SEN hangi baharlarda yeşeriyordun...
Hangi seherler de esiyor, esiyordun sevgili...

Ben aklımı senle bozmuşken
SEN hangi hayallerde pembeleşiyordun

Hangi yarınların düşündeydin...
Ben SEN i, sevgini fısıldarken
Sensiz geçen gecelerimin, en zifiri karanlığına,
Ve akıtırken gözyaşlarımı, senle geçen günlerimin
O masum anılarına...

Sen kutsal sevgimi hangi kahrolası masalarda meze yapıyordun...
Her anım, her günüm, her dünüm SEN olmuşken
SEN hangi diyarlarda
Hangi yalan sevgilerde kendini arıyorsun...
SEN kendini araya dur
Ben sende bulduğum kendimi
SEN in anılarınla gün be gün öldürüyorum...