Sen Hiç...
Sen hiç...
Lacivert siyahı gecelerde yalnızlığa sarılıp uyumaya çalıştın mı
Yüreğinin en karanlık kuytularında
Can çekişen bir kuşun çığlığını duydun mu
Adını yüreğine kazıyıp, hasrete sarıp muska gibi taşıdın mı
Dizeleri yüreklere ekip sevgilerin yeşermesini bekledin mi
Mutluluğun kaynağı kayıp bir kitabın peşinde ömrünü harcadın mı
Alıp alıp başını gitmeyi
Dipsiz bir kuyuda kaybolmayı istedin mi
Ruhunun derinliklerine yerleşen azabın
Bitmek bilmeyen tecavüzüne maruz kaldın mı
Senin hiç...
Aniden başlayan çakraların dışarıya çıkamadan kayboldu mu
Sinsice gelip
Korku yüreğine kıpkırmızı çöreklendi mi
Kelimelerin daha boğazından çıkamadan düğümlendi mi
Zihnine binlerce düşünce üşüşüp çaresiz bıraktı mı
Dünyan direklerinden çatırdayıp üzerine yıkıldı mı
Uzaydaki karadelik gibi tarif edemediğim bir şey
İçindeki güzel olan her şeyi emip tüketti mi
Devasa okyanuslar gibi biriktimi üzüntülerin
Tuzlu suyun vadileri dolduması gibi, gözyaşların yüreğini doldurdu mu
Sen hiç bilirmisin...
Hiç kimsenin anlamadığı bir lisanda konuşuyormuş gibi
Derdini anlatamamanın ne demek olduğunu
İçimdeki girdap evrendeki tüm kahırları çekip büyürken
Gülmeyi denemenin ne demek olduğunu
Keder alacakaranlıkta simsiyah elmas gibi parlarken
Ondan uzak durmanın ne kadar zor olduğunu
Toprağı bile tutuşturacak bir alevin ortasında kalıp
Kül olmadan yanmanın ne demek olduğunu
Karanlığın kalbinde silahsız savunmasız
Karanlıktan çıkıp gelen her türlü korkuyla savaşmayı
Sen hiç düşündün mü...
Arada kalmış bir ırkın mensubu gibi yaşadığını
Gözlerini toprağa dikip saatlerce
Seni alacağı günde yanında ne götüreceğini
Ölmek ile yaşamak arasında hiç fark olmadığını
Kırlaşan saçların omuzlarına dökülürken
Ölüme daha çok yaklaştığını aşka giderek uzaklaştığını
Ruhlarımızın mutsuzluğun altında neden ezildiğini
Biriyle bile baş etmekle zorlanırken
Sürekli evrilen acılarla nasıl başa çıkacağını
Teselli verecek bir şeyin aslında olmadığını
Sen hiç...
Damarlarında kan yerine ateş akarken
Azalsın diye acıların kelimelere yüklenirken
Zifiriden daha karanlık, yokluğa yol alırken
Yaşadınmı...yaşamayı seçtin mi...
teşekkür ederim Şehnaz Hanım
çoğumuz aynı şeyleri belki de defalarca yaşamışızdır...hala yaşıyor da olabiliriz.. ama bu kadar güzel bir şekilde şiire dökemiyebiliriz...
tebrik ederim hemşehrim...defalarca zevkle okudum...
nicelerine
sevgiyle
👑👑👑👑👑👑👑
teşekkür ederim hatice
çok güzel bir şiir
yüreğine kalemine eline emeğine sağlık abim
👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍