Sen Hiç Öldün mü

Vurulup kem sözden can çekişerek
Yaşarken yine de sen hiç öldün mü?
Bin bir acı ile tam pekişerek
Ruh ile sine de sen hiç öldün mü?

İnsanı tanıyıp kendimden kaçtım
Utanıp her yere kabrimi açtım
Kalleşliği görüp canımdan geçtim
Dostun yerine de sen hiç öldün mü?

Sırılsıklam kahra belenip yandım
İki cümle söze inanıp kandım
Her yüze güleni dost sanıp kandım
Blöf yapana da sen hiç öldün mü?

Derdimi yazmaya kalem yeter mi
Can yerine canan kabre yatar mı
İnsan olan insan adam satar mı
Seni satana da sen hiç öldün mü?

Yenildim vicdansız kulun huyuna
Günahlar yıkıldı gönlüm dalına
Vuslata kıvrılan Aşkın yoluna
Tuzak kurana da sen hiç öldün mü?

Yorgun'um dinmiyor bende acılar
Sardı her yanı mı derin sancılar
Ağlasın başımda ana bacılar
Yürek sökene de sen hiç öldün mü?

____________yorgunkalem...