Sen Hiç Yaşamadın

sen hiç yaşamadın...
babam tutarken ellerimden
sana uzandım, var olmaya davrandım.
elimden tutanım, yüreğime dokunanım
yaratanıma imanım, inancım oldun.
sakin olmaya kalkışırken penceremde
duvarlarda rengi yankılananım
sustukça sesine boyadığım dünyamda
sen hiç yaşamadın...
parmaklarım arasında titrerken kalemim,
soğuğunda ellerini açıp yüreğimi alanım.
çığ düşerken sabaha karşı düşlerime,
gözlerimi kapayan gecelerimin
yaşamam için bakışlarımı serbest bırakıp
kan veren gözlerinden ömür aldığım sözlerimde
sen hiç yaşamadın...
hayat benim gözlerimden sana bakıp kaybolmaktı
sen benim gözlerimden kendine dalamadın
sen hiç yaşamadın.