Sen Ki Şairdin

sen ki,
şairdin
şiirler yazardın
duygular üstüne
yaşanmış ve yarım kalmış
öyküler anlatırdın
kafiyeli dizelerinde

kalanlar
gidenler
kahramanlarındı
sen
hep kalan olurdun
sitemler dökülürdü
ve
buram buram
özlemler
imgelerle bezenmiş
sözcüklerinden
zaman zaman
şimşekler çaktırır
lanetler okurdun
gidenin ardından

kimi zaman
güzel bir gül dü
sevdiğin
dikeni yüreğine batan
sevgili de
sevgi aratan
kimi zaman
bir çıban
yazgının en orta yerinde
ansızın çıkan

sancılar saplanırdı
bağrının en zayıf köşesine
diz çöker kalırdın
aşamadığın duvarların önünde
kuşlardan medet umardın
sesinin ulaşamadığı gecelerde
yakarışlarını gönderirdin
kanatlarının yelinde

an'lara sarardın
dillenmemiş özlemlerini
yoksun boşluklara uzatırdın
buz tutmuş ellerini
ben'im diye avuturdun
yanıtsız kalmış neden'lerini

sen ki,
şairdin
şiirler yazardın
yazarken yaşamayı kaçırdığın
duygular üstüne
öyle dönüktü ki yüzün
kendi içine
fark etmezdin
giden
sendin
aslında
her seferinde.