Sen Kokan Kip Sürçmesi

Varsın uykusuzluk olsun gece.

Ben her sabah, 

bir rüyayı asıyorum düşümde.

Şuramda sen anne,

tam da hece ölçümde.

Beklesem de, 

yokluğun emir kipinde!

Oysa kızardın küçükken,

ellerim ellerinden uçacak diye.

Yine de karışmam meleku'l mevt'in işine

mesela kaç insan katıyor

gün içinde kendi peşine!

Yaşayacaksın;

vesikalık avuç içimi öpen fotoğrafın,

celladıma sipariş ettiğim 

oyuncaklarım var.

Üçüncü bir yerim daha varmış

gülistan olmadan geçmeyen.

Öğrenirsem,

dönerim kızarmış ekmeğe.

Tereyağı sürer gibi ömrüme,

bembeyaz bir sen yaparım kendime.

Sürüp dururum,

Sen kokan rüyalarımın 

öksüzlük merasimine!

Çığlığıyım içimdeki dilsiz denklemin...

Karnı acıkan ölüm,

istimlak yaşamın kaç katı?

Hangisine katsam miyokart infarktüsü,

döner denklemim eşitsizliğe!

Nasıl uyurum Sen uyanmazken;

gündüzüm kırılsın,

bir daha dokunursam geceye!

Şahit ol ömrümün gülistan cenneti,

'kal-' sözcüğüne dilek şart kipi eklensin.

Bir çocuk isteğidir bu,

bilinsin!