Sen Nerdesin

Ey yâr! Sözün ağu gibi, yüreğimi zehirledi
Zalimlerin çoğu gibi, şu dilimi mühürledi

Anladım ki cana başka, arılar gelip kondular
Günah katıştırıp aşka, zehri bal diye sundular

Kalakaldım tek başıma, gidiyorum sen nerdesin?
Kan irin kattın aşıma, yıllardır aynı yerdesin

Güze yatırıp da gönlün, ömrü nadasa bıraktın
Şafaklarda açan gülün, od olup canına aktın

Aklınca tehlike savar, günah gemini yakardın
Damarında Medusa var, bütün âleme akardın

Ovalar, kıyılar artık yok olmuşlar sen nerdesin?
Zamanı mekânı kardık, yıllardır aynı yerdesin

Tanrılık tasladı zaman, aktı ruhlara kahırla
Dilemedi asla aman, aktı çağlara nehirle

Nice canlar toza gitti; düzenleri boza gitti
Putperest bir haz'a gitti; hayal oldu yoza gitti

Fırtınalar hala eser, emir öyle sen nerdesin?
Aşkı tatmayan buz keser, donmuşsun aynı yerdesin

Bir şeytanın arkasına takılmışsın gidiyorsun
Zehir doldurup tasına, beni davet ediyorsun

Söyle, ruhunu mu sattın, yoksa meczuba mı döndün?
Kendin boşluğa mı attın, havasız kalıp da söndün?

Rahmet yağar şafaklarda, görmüyorsun sen nerdesin?
San ki nurlu afaklarda çekilmiş puslu perdesin

(Elazığ, 07.06.2010)