Sen Nereden Bileceksin Sustuklarımı

giderken çok şey vardı söyleyecek
mevsim sonbahar
vakit ayrılıktı
sustum.

birini söylesem biri yarım kalacaktı
sıktım yumruklarımı
üşüdüm iliklerime işledi sensizlik
ben yalnızca gidişini izledim
sustum.
sen duymadın sustuklarımı...

bir şiir bıraktım giderken yüreğine
hiç yazılmamış
gitme diye sustuklarımı yazdım sana
ellerin ceplerinde
boylu boyunca uzandın yollara

bir sevda bırakıyorum yüreğine giderken
hiç bir yürek değmemiş,
belki göremem bir daha seni
ve de bahar kokan elini tutamam bir daha eylül akşamlarında
bu soğuk kaldırımlara anlatırım özlemimi
kaldırabildiği kadar
sen gidersin
ben arkandan su-sarım sana
sen duymazsın sustuklarımı...

bir yangının içinden çıkmış iki ateş parçasıyız şimdi
giderken, mutluluğa selam götür benden
yalanlarla dolu olsun gönlümün kelamı
gözlerinde sakla bu elvedanı
sen gidersin
ben arkandan su-sarım sana
sen duymazsın sustuklarımı...

şimdi dünyanın yükünü taşımak gibidir yokluğun
şehir sessizliğe bürünmüş
bulutlar gri
dedim ya sevgili
mevsim sonbahar
vakit sen geçiyor ayrılığı

şimdi gidişine mi ağlamalı,
yoksa sahipsiz kalan ellere mi
yalnızlığa mı sitem etmeli şimdi
yoksa bırakıp da gidene mi
gitme sevgili
dönmeyeceksen hiç ateşe ver senli düşlerimi
ört yalnızlığı üzerime
mevsim sonbahar
vakit ayrılık

sen nereden bileceksin
sustuklarımı...



"Bir Fotoğrafa Şiir Yazmak" konulu yarışmanın 1. şiiri seçilmiştir.
tüm jüri üyelerine teşekkür ederim, kalemlerde Aşk bitmez...