Sen Neydin Ben Kimliksizdim

Göremediğimdin,
Asırlarca da gelsem sana
Dokunamadığımdın geceler boyu...

Sen sevemediğimdin aslında,
Yaması başka sevdalarda gizli,
Gözleri ayrılığa dönük,
Yıkık bir ev gibiydin harabe gönlümde...

Sevdasız bir tavırdı bakışlarım sana göre,
Anlayamadığımdın,
En ağır tezleriydin şiirlerimin
Konusu bir sevda kapısıydı,
Kapıyı hep sen kapattın
Geride kalanlar hiç düşünmeden...

Çözemediğimdim sen,
En zor anlarında bir ipucu bile bırakmadan,
En zor düğümleri atıp bileklerime,
Beni ölüme terkedendin sen...

Belki de ulaşamadığımdın,
Günlerce yolunu gözlediğim
Ama o köşeden hiç dönmeyen
Bir gülyüzlü yar'dın belkide...

İmkansızımdın sen,
İmkanlar yaratıp sana geldiğimde,
Varımı yoğumu serdiğimde ayaklarına
Karşımda körebeyi oynayandın...
Sen herbirşeyimdin belki de...

Bir gökyüzüydün,masmavi gündüzlerimde
Gecelerimde dışarısı buzdu,yıldızlar uzak ellerime
Sen sıcaktın bir bakamayışınla...
Bir bakışınla ateş,yanar korları hala...

Duyamadığımdın,haykırdığında elvedaları
Kulaklarımı ölüme tıkayıp,
Tek elvedanı duyamadığımdın
Ki ondandır şimdi sana hasretliğim...

Ey yar;
Tüm vaktimde,
kalbimin her tıkırtısında
Ben sendeydim,'sen'dim...
Sen neydin be yar?
Ben sende Kimliksizdim,
Hükümsüzdür şimdi sana hasretliğim...


04