Sen Nisansın

Sen Nisansın ben insan

Bir mavilik yakalıyorum gökyüzünden

Bir al,bir beyaz

İklim ılıman ve güneş hafif

Bulutlarda uçurtmalar

Neşe içinde çocuklar

Sen Nisansın ben insan

Gözlerim yıldız yıldız

Unutuyor insan acıyı

Yalınayak koşturmak geliyor içimden

Yokuş aşağı hem de

çığlık çığlık çimenlerde

Saçlarım uçuşuyor rüzgârından

Kelebekler daha bir mutlu

Arılar daha masum

Sen Nisansın ben insan

Bademler,erikler, çiçekler açmış

Sorma bana güzelliğini

İnsan baharlarla ,Nisan gönüllerle yaşarmış.