Sen Olaydım

Kelimeleri dizme telaşından arınıp kırıyorum zihnimin aynalarını

Kendinden utanır oldu bu yorgun ellerim

Ay tülünden sızmadan

Gün ışığı değmemiş

Baharı geçtim alanlar dolusu

Aşkın öpüş merasimleri en sıcak haliyle dolanıyor

kanımda

Kemal Burkay’ın kedisi gibi

Sırnaşık  tellerinde

kemanın

Anne ninnisi heyecanı ile

uyanıyorum

Sesin

Nenni de nenni

Yüreği allı pullu

Kolyesi hareli

Gözleri zümrüt ölüşlerim

Kırıyor harfleri bir bir

Kuralsız şiirler yazarken

Sağıyorum hayatı

Bir gülüşün gamzesine gömseler de beni

Kırgınım kendime

Yani

Çok kervan geçer bu kuyudan

Kuyuda taş

Y

e

ş

i

l

i

m

s

İ

Gözde yaş olaydım

Yoldan geçene

Düş olaydım

Düşlerimde sen olaydım

Sesinde sen olaydım

Züleyha’ya sin olaydım

Anlamını yitirmiş her şeyi

Kırmızıya boyayıp

Düşten

Düşü

Yitirip

Keskin makas acısı ile

Atölyende sıcacık çay

Kapında süs olaydım