Sen Olduğun İçin Sevmiştim...

Neden bu kadar içimizi biriktirdik boşluklara
Her soluşunda su verdik mehtaba gözlerimizdeki ışıkla
Sessizliğin mesel doğrusunda
Bir çoban gibi yayıldım ikindi softasına

Anlımı dayadığım demir parmaklarda
- üşüdü içim saçlarına güz vurunca -
Penceremi araladığım kelebek kanadında
Dumanımla kaçtı
Kabil olmayan müfredatımda
Başka bir biçim / anladım ki o da sigara

/ Kıl payı yaşam arasında...
Hiç unutamadığım şarkı gibi yapıştı dudaklarıma
Hep ağlar buldum nakaratını hayatın boşluklarında /

- Nefsimde kiplenen bir cümle
ne zaman pembeden dönmüşse esmere
kıyısından sökülüp çekilir gibi denize
düşüyorum üç nokta içine... -

Sandalın küreğe
Sevdanın yüreğe
Susa kalkmış bir muştu her dizeye üşüştüğünde

Soluğu kesilmiş bir bedenin ten yanmalarına kitlenen kilit
Neşidesiz imgelere gizlenen dilsizliğim
Kamburlarından bir dağ
Ve asla düzlüğüne inmeyen kederim

Ateşinin yüzeyinde ısınıp kaldıysa da
Hiç ısınamadı içim
Boşluğu dolduran bir hiç gibi değil
Ben seni sen olduğun için
Sevmiştim...