Sen Ol/dun

Sen Ol/dun

Geliver sen bir gece, hiç habersiz, ansızın.
Duyuver sen sessiz sessiz aşk namelerini.
Sarıver sen varlığınla kaybolmuş yokluğumu.
Yitik zamanlarda aranan, hep sen oldun...

Koşu verir mi diyorum bana, kollarını açarak?
Gül yüzünde tebessüm, gülücükler saçarak,
Dönüversen yüzünü, gelsen bana koşarak.
Arzular bana uzak, sen ise tuzak oldun...

Hatıra bu günüm bana, dünden arta kalan
Ne sen varsın aslında, ne de bu sevda yalan
Uhrevi duygulardır bahane olup içime dolan
Sımsıkı dostluğa, paslı zincirim oldun...

Yar için ser'den geçtim, hiç kimseler bilmez
Yürek kafes içinde, bakmakla görünmez
Seviyorum diyerek, bil ki gülüm sevilmez!
Kanayan ruhuma, sen merhem oldun...

Kelime biter, söz biter, yürekte kalır köz
Çöz hele gülüm bu sırrı, çözebilirsen çöz!
Aşık Ahmet'e de vermiş Allah, bir çift göz!
İki cihana bakan, kör gözüm oldun...

Ahmet TOPAL
13.01.2009