Sen Olmayınca

sen olmayınca
soğuk duvarlara çarpıp
parçalanıyor bütün merhabalar
darmadağın
keşmekeş bir kekeme oluyor çocukluğum


asılsız masallara dönüyor
dinlediğim varolmuşluklar
kulaklarım
kayıtsız kalıyor tüm gürültülere
sesler
dudaklarda bir kıpırtıdan ibaret



sen gelmeyince
baharlar öksüz
her gün biraz daha kuruyor papatyalar
kurak bir iklim hüküm sürüyor
gözlerimin yağmur ormanlarında



sensiz
eli ayağına dolaşıyor günlerin
pazartesi bulamıyor yönünü
her şeyin ertesi oluyor cuma
ah bir görsen
çarşamba bile perperişan




sen geçmeyince sokaklarımdan
yetim kalıyor içimin çocukları
gülümsemek yasaklanıyor
faili meçhul bir cinayete
kurban gidiyor körebe
saklambaç
firari



sen oturmadıkça soframa
demini tutmuyor çayım
zeytin yas tutuyor
siyaha bürünüyor peynir
aç kalıyor
açıkta kalıyor sabahlar




sen sustukça
savaşlar çıkıyor şehirlerde
kan revan içinde kalıyor caddeler
herkes küsüyor birbirine
darbe yapıyor yalnızlıklar



rüzgar
yakıyor değdiği her yüzü
dokunamadıkça saçlarına
öfkesinden
un ufak oluyor gökyüzü
kar yağıyor ağustosa
güneş üşüyor
ağlıyor yıldızlar




ve serçeler
görmen lazım hallerini
kaç gündür
ağızlarını bıçak açmıyor
şarkı söylemiyorlar
susuyor hayat
her gün kendilerini asıp göz kapaklarıma
beni öldürüyorlar...