"sen" Saatinde...

Tüm zamanları gömerim ?sen? saatinde.
Islak saçlı, gözleri buğulu kadınım.
Buğulu gözlerine dokunduğum,
Saçlarında kendimi bulduğum kadınım.
Boğazımdaki soğuk ilmekten süzülen anlamsız sözleri,
Gözyaşlarında manaya terk edip, yok olduğum kadınım.
Düşkünlükler içinde tenim yalan ?sen? saatinde.
Silkelenmiş can ıslaklarımı can'a çeviren kadınım.
Söylenmezleri aşk diye harmanlayıp,
Boynuna gerdanlık yaptığım kadınım.
Buğulu gözlerine dokunduğum,
Saçlarında kendimi bulduğum kadınım.
Tüm çığlıkları sükûta erdiririm ?sen? saatinde.
İçimde bana inat ben olmaya çalışan, adamın canını alan kadınım.
Tüm acizliklerimi narin elleriyle toplayıp,
Toz duman olmuş küle katan kadınım.
Buğulu gözlerine dokunduğum,
Saçlarında kendimi bulduğum kadınım.
Tüm acıları bitiririm ?sen? saatinde.
Duruluğuna karışmış beyazlığına, hüzün yakışmayan kadınım.
Beynimdeki ağrıları üşümüş elleriyle alıp,
Alevlere teslim olmuş ormanlara terk eden kadınım.
Buğulu gözlerine dokunduğum,
Saçlarında kendimi bulduğum kadınım.
Dağları engin, enginleri bulutlarla kaplı,
Yaşamaktır adı, adı gökyüzünün avuçlarında saklı kadınım,
/"Sen" saatinde.../
Buğulu gözleri kahvelere zahir, saçları güz kadınım.

Canım'a...

08/10/2008