Sen Uyurken

Sen uyurken gözlerimin neminde ıslandı düşlerim...
Çaresizliklerimin duvardaki izlerini barındırıyor tırnak altları ellerimin
Gökyüzünden inen tek bir damla değmiyor dudaklarıma
Islak düşlerime birde özlem ekleniyor,
Avazımın rengi gri, ağır ağır siyaha çekiliyor...

Sen uyurken Tanrıyla konuşuyor tüm benliğim,,
Kulağımda fısıltısı nefesinin,
Hiç gitmesin Rabbim diyorum..
İllet, gözlerimin karanlığından süzülüyor
Umut ekmeğim hala fırında
Sen uyurken ellerim kainata bakıyor...

Bir hastane parkı, topu topu iki metre bir bank
Üzerinde çaresiz bir ben, yanımda beyaz bir suret
Anlatıyor çaresizliğimin başlangıç senaryosunu
Terkedilmiş bir adamın hazin öyküsü biniyor omuzlarıma
Ölüm, anlağımda nefretle andığım gerçek
Sen uyurken ben ölüyorum...

Sen uyurken avuçlarımda tutuyorum karanlığı,
Siyahın nefsi sarıyor bedenimi,
Küfür dörtbir yanımda isyan halleriyle
Yalvarışlarım sonsuz kainatta nakarat ederken
Güneş merhaba diyor,
Sen uyanırken gözlerimin neminde çaresizlik...
İnadına senden gizleniyor...