Sen Uyurken Arkadan Girdim Bu Şehre
Sen uyurken sevgilim arkadan girdim,
çok sevdiğin bu şehre.....
.../
Sen uyurken, sevgilim,
sessizce, sinsice;
gizlice,
yerde sürünerek,
kimselere, görünmeden,
en önemlisi sana hissettirmeden,
usulca arkasından girdim,
bu lanetli şehrin dün gece...
..../
Kaleiçi, Falez, Konya altı,Döner Gazino derken,
Kepez sırtlarına dayandı yalnızlığım..
.../
Yıllardır;
arkamda olmasanda,
Önümde, sağımda, solumda, olurdun bu şehre, her girişimde,
beni yollarda karşılar,
sen bu şehri tanımazsın !
vurduğu yerden adam iflah olmaz der,
kimi yerde dağ, kimi yerde yar olurdun,
adeta yalnızlığımın.
.../
Şimdi;
senin ile yollarımız ayrıldı ayrılalı,
uğramadım, lanetli şehrin akşamlarına..
.../
Sen uyurken sevgilim arkadan girdim bu şehrin,
dar sokaklarındaki yalnızlığına..
nedendir bilinmez,
hiç umur olmadı,
geldiğime,
belkide sevinmedi,
yada sevinemedi..
İnanmayacaksın belki ama,
Tophane sessiz, aşiyanlar boş,
saatlerce adımladığımız,
kaldırım taşları sökülmüş,
üst üste atılmış, ayak izlerin yok!
sanki kokusu değişmiş, bu şehrin !
Bu şehir eskisi gibi artık portakal çiçeği de kokmuyor !
senin ile beraber kokumuzu bıraktığımız o ağacın altı beton,
hani ! hani olsaydı yanımda delikli bir jeton !
arayıp soracaktım sana..
Neden ?
Sahip çıkmadın aşkımıza ?
Neden?
Sahip çıkmadın bu saatte yalnızlığıma ?
nedenler ve keşkeler,
alıp götürürken beni sensizliğin girdaplarına,
yol Arap Reco'nun orada son buldu sevgilim...
.../
Reco yerinde yok !
iyiki de yok !
kazıklayamıyacak beni yine şanslıyım,
hem;
o olsa idi zaten ahirete gitmeye de gerek yok !
O bilmese de, biz biliyoruz !
onun sorduğu bu soruların,
cevap anahtarları bende değil !
yıllardır içinde saklandığın bu lanetli şehirde..
anahtar deyince;
Reco olsa idi kesin bunu da sorardı ?
Neden ön kapı dururken ,arka kapıdan girdin bu şehre ?
Ben mi Reco ?
Bana mı dersin Arap Reco ?
diye cevaplarken,
otuz beşliğin sonlarında !
ben anahtarımı kaybettim sen duymadın mı Reco..!
ben üzerinde kalp işlemesi olan,
eline alınca portakal çiçeği kokan,
altında imzası olan anahtarımı yıllar önce,
bu şehirde bir hiç uğruna kaybettim Reco..!
İşte;
bu yüzden,
sevgilim uyurken, gizlice,
sessizce , kimseleri uyandırmadan,
sürünerek,
arkasından girdim bu şehrin..
.../
Şimdi;
Ayrılırken,
sana zahmet,
eline geçer geçmez,
bu notu sahibine ulaştır Reco..!
.../
Olurda;
Sorarsa eğer nerede diye ?
Arka kapıdan geldiği gibi,
sana, bana,
hiç kimselere görünmeden,
çıkıp gitmiş de...
Ve;
Bu notu ona ver Reco !
.../
Portakal çiçeğim, ben olmasam da sen her zaman burada kal,
anahtarı bulursam bir gün,
her zamanki beklediğin ön kapıda seni bekliyor olacağım...S.S.M.
Çobandan lanetli şehre sevgilerle...
Tebrikler dost ytine harika bir şiirdi okuduklarım yüreğinize emeğinize sağlık saygımla...
Şehir bazen seni ona götürür, bazen de anılar ile birlikte herşeyini alır götürür. Gözyaşlarını salarsın şehrin caddelerine, kimse duymaz kimse görmez ağladığını, şehrin caddelerinden başka...🤐
Kutladım İlyas sevgiler...👍