Sen Uyurken Heceledim Korkularımı / Sarsıntı

Zincirini kırmış kabuslarımın, çirkin suretleri kapımda
Gün ağarırken perdeme yansıyor suretler
Cin ola, kabus gele
Ninemin anlattığı perili hikayelerin uğultusu
Bir de akşamdan kalmışlığım...

Doğruldum yataktan yine dün gece
Silik cilası, kırık ayağı masamın üstünde beyaz kağıtlar
Hecelemişim kafam güzel hatırlamıyorum
Kimisi buruşuk, kimisi yırtık savruk kağıtlar
Kabuslarıma meyletmiş hikayelerim
Aklımın en ücra köşelerinin dahi ırzına geçiyorlar
Deri kolduğumun bir yanında sigaramın dudak izi
Delinmişliğinden homurtular geliyor
Bu sesler hangi kulağımın çınıltısı
Dinliyorum boş odamın düşünceli duvarlarını yine
Bir bardak su iyi gelir / diyorum...
Kalktığım gibi sürahiye uzanıyor ellerim
Soluğumda bir kesiklik, boğazımda düğüm
Lıkır içiyorum bir yudumda tatsız suyu
Bir serpinti havalanıyor taa içimde bir yerlerden
Duruluyorum...
Ve tekrar Boğuluyorum...
Sen uyurken heceledim korkularımı
Kınını kesmiş bıçağımın üstünde kendi kanım akıyor
Hani hançer, hani kalbim...
Sen uyurken heceledim korkularımı
Kabuslarım meyilli gidişine, duvarlarım düşünceli...
Bu gece yine yıldız tozu kaçmış genzime / hapşu
İyi yaşa deme ne olur,
Sen uyurken geceledim uykularımı
Terkedilişime hapis duygularımın bilekleri prangalı
Bu gece yine uyku yok bana
Islak bir yolda kaymış/düşmüş dileklerim
Yıldız tozu kaçmış genzime / hapşu...