Sen Uzak Bir Şehir ve Gece

Soğuk bir akşamı duydum
Çok uzaktan
Yağmur yağdı ellerime

Üşüyen bir kuş sokuldu sineme
Sustum
Çocuk oldum

Bir yaren sesi düşledim
Yalnızlığın içinden gelen
Şubat oldu gece

Bir çığlık duydum
Senli bir türkü geçti
Isındı gözlerim

Gülen bir resim bekledim
Poyraz geldi
Sesim bölündü hecelere

Gözlerin bir geminin güvertesiydi
Düştüm
Karıştım sessizliğe

Sesin büyüdü içim de
Körfezin kokusunu duydum
Aşk dudaklarımı kapattı
Uzak bir şehir teslim oldu saçlarına
Akşamdı
Sendeledim
Yaslandım ihtiyar bir çınara