Sen Varken Var Olmuşken Bende

Şaşırıyorum benimle aynı şeyleri düşünebildiğine
Evet diyorum sanırım bu bile bir sebeptir gökyüzüne suskunca bakmam için
Bakıpta ardına şiirler okumak normal birşey olmalı
Soğuk rakıdan bir yudum çekmek olağan bir durum ...

Çünkü neden biliyor musun ?
Yok senin gibi düşünen tükendi bu nesilde
Sağda solda içinde karanlık biriktiren çok
O yüzden senin ellerinden tutmuşum anlayacağın ...

Ellerini kavuşturarak bak ileriye
Ufku belirlemişiz zaten her kelimede,her fısıldayışta
Belkide bu yüzden birbirimize bu denli bağlıyız
Bizimkisi görünmeyen hayali bir urgan
Kaçmasın diye de adımlarımız bir tutan var ucundan ...

Gecenin kimbilir hangi saati
Aklımın köşesinde saklı durur yüzün
Gülüşün bir gülden bile güzel
Gözlerin derya deniz
Ellerinle dağıt tüm mutluluk tozlarını
Gerçek,rüya ne fark eder ikisinde de sen varken ...

Sen varken,varolmuşken bende
Geride kalanlar küçük bir komedi
Anılar tozpembe dağılır etrafa
Terketmişim yalanları,dolanları
Bıraktım ardımdan geçmişin tozlu sayfalarını ...

Beni biliyorsun işte bir konuşur bir yazarım
Bazen ikisininde tükendiğide olur
Ne de olsa insanız,kusurlar bizim zırhımız
Uzun lafın kısası
Sen oldukça uzak kalsın benden yalnızlık tayfası ...