Sen ve Ben

Sevdamı dile getiren ezgiydin sen
Henüz notalar koynuna düşmemiş
Güfte gibi dolanırken dilime

Toprağa inen cemreydin ılık, ılık kanımı kaynatan
Oysa ne çok alışmıştım varlığına
Toprağın tohumu emzirdiği gibiydik sen ve ben

Şimdi; hasret türküsü oldun
Başı dumanlı dağ ardından gönlümü vuran
Yeni baharda dirilmek umuduyla

Ayrı coğrafyalardan
Sen bana yasaktın
Ben sana yasak
Eserdik pervasızca sır perdelerinden

Ah! Ah!
Ne sözler vermiştik Tanrı huzurunda
birbirimize
Şimdi gözlerden damla damla olup toprağa düştük
Sen orada
Ben burada
Ölüp yeniden dirildik baharın düşlerinde...