Sen Ve Ben Hiç "biz" Olmadık

Sen ve Ben
Hiç biz olamamıştık
Biz hep ayrı banklarda oturduk
Aynı sevdada hasretleri oynadık
Biz hiçbir zaman aynı filmde oynamadık
Biz her seferinde geç kaldık
Yada biz gelmeden vapurlar kalktı
Biz hangi limana demir atsak
Sen ve ben kaldık
Sevgide aşkta biz hep treni kaçırdık
Acılar yüzümüze vurdu
Biz bu aşkı kaldıramadık
Yüreğimiz yandı söndürmeye geç kaldık
Biz aslında başlı başına hataydık
Her sevgide biz hep en son sıradaydık

Şimdi kar yağıyor yüzümüze
Soğuktur ayrılığın nefesi içimizde
Şimdi gitme desende duymaz sesimizi
Ayrılığın bitmez türküsü
Acıdır hüzündür ayrılığın sesleri

Ben gittiğimde unutursun
Unutmam deme sende unutursun sessizce
Bir an gelir hatırlarsın anı diye
Hüzünlenirsin gözlerinde
Belki acı ile ağlarsın sende köşede
Biz geç kaldık aşkın tam önünde

Zaten hiç biz olamadık bir romanda
Sen ve ben diye başladı sözcükler her defasında
Hayatta hep önsözdük biz tam ön sayfada
Biz hiç aynı saate aynı parkta bulaşamadık
Aynı sözlerde buluşamadık
Belki biz hep geç kalandık
Bir adım atsak sonunda hep geride kalandık
Son sırada biz olduk
İlk defa sen ve ben aynı yolda
Ayrılık acısının tadına vardık
Belki bitecek bir romanda biz en son sayfada
Bitecek bir aşkta biz olduk sonunda