Sen Vurursun Ben Ağlarım
Felek sana çatamamki
Yerden yere atamamki
Çok ahdım var alamamki
Sen vurursun ben ağlarım
Savurdun hep harmanımı
Aldın gittin tüm varımı
Acımadan taşlarını
Sen vurursun ben ağlarım
Kırdın belimi dalımı
Candan bezdirdin canımı
Sökdün aldın sol yanımı
Sen vurursun ben ağlarım
Sürdün yolumu yokuşa
Muhtaç ettin uçan kuşa
Gülersin gözümde yaşa
Sen vurursun ben ağlarım
Yılmazıma kara kader
Yazdın çizdin verdin keder
Bu çile cana tak eder
Sen vurursun ben ağlarım
Merhaba sayın Yılmaz. Günlerin aydın sağlığın mutlu,yuvan da şen olsun.Halk türkü türü bu şiirind ikrama geçti..Dayanak noktası bulamayanlar hemen Felek'e yüklenirler,aslında manen yaratılmış bu kavram yardım kurumu değildir,teselli meciidir.Selâmla gözlerinden öper,sağlık dileklerimi sunarım.Ailenize de saadetler..Çiçek..İzmir..T.C.
Aslında sıradan bir şiir biçimi tercih etse de zannediyorum ki gelecek şiirlerin farklı şeylerde görebileceğiz. Okumaya devam o zaman Abdurrahman Yılmaz'ı