Sen Yaşarken Ben Ölsem

Kötü bir geceydi,
Laciverdini bırakmıştı ayyaş masama
Bir de hüznünü...


Katmerli bir yalnızlığın ilmeği boynumda
Sesinin manidar tınısında ertelemek isterken sonbaharı
Sensizliğin yağmurları ıslatıyor yarınlarımı
Ve ben çoktan kaybettim aşkla bakan gözlerimi

Şarabın rengi yüzüme yansımış olmalı ki...

Göz kapaklarıma ihanet edip geç barıştım uykuyla
Senli bir hayali çiziyordum soğuk duvara
En güzel yerinde bir bıçak keskinliği düştü uykuma
Göğsümde endişeli bir sancı

Tenha bir şafakta günü aydınlığa dökmek üzereyiz
Tan yerinin kızıllığı saçlarından yansımakta
Güneş ürküyor
Gözlerindeki hüzün ömrümü eksiltiyor.
Ben , seni sevmenin asaletini yaşarken
Sen gitmeye meylediyorsun.

Kıyıdayız...

Deniz mehtabı uğurlamış.
Martılar kanatlarında özgürlüğü taşıyor
Saçların omzumda, menekşe kokuyor dünya
Yarınları düşünürken masumca
Ben sende küçülürken
Sen bende büyüyorsun


Birden başın düşüyor omzuma
Tüm vücudumu ağrılı bir soğuk sarmalıyor.
Seyre dalıyoruz balıkçı teknelerini
Bir elim saçlarında
Ben hayalini yaşarken
Sen ölüyorsun

Uyanıyorum kan ter içinde...
Gidişin ölüm kadar acıtıyor sahipsiz bedenimi

Sen yaşarken ben ölsem
Olmaz mıydı...?