Sen Yokken
Sen Yokken,
gündüzlerime sığmazdın.
büyürdün içimde
şarkılar tutardım senin için
yollarımı iki kişilik yürür
sağımdaki sana gülerdim.....
Sen Yokken,
Karanlığı beyaza boyardım
gelişini hayal edip
gökyüzüne bakarak
güneşi yüreğime takardım.
Sen yokken,
hiç ağlamazdım ben
sevincimi sana bölüp
seni yaşardım şiirlerimde.
Sen Yokken,
barışlardaydı yüreğim
günlere sen derdim
yine günlerden sendin
seninleydim her gün...
Sen yokken,
gözlerim olmuştun
sevdam,güneşim
yaşadığım gün olmuştun.
Sen Yokken,
vardın sen.
benimle ,yanımdaydın.
Şimdi;
sen varsın.
benimle yanımda değilsin.
Şimdi;
sen
sen varken
YOKSUN..
varlıkta yokluğu yaşamakla yoklukta varlığı paylaşmak arası gibidir hayat.her ne yaşasakta yaşanılmayanlardır hayatı anlamlı kılan. dğilmi yaşayamadıklarımızın peşinden şuursuzca koşan yaşamak içindir çabamız bir umutta olsa.
yokluğu tarif etmenin en güzel eseri SEN YOKKEN. tebrikler..👍👍👍
güzel bir dizayn var şiirde.. görselede hitap etmekte şiir.. "sen yokken" ne kadarda güzel herşey; hisler, günler, görünenler.. "sen varken" neden tepetaklak oldu herşey.. okudukça hayata dair düşlere daldırmakta şiir.. tebriklerimi bıraktım sayfana..
Yüreğinize sağlık ilahm yazdırıyor işte :)) Kutlarım paylaşım güzel.. Saygılar kaleme