Sen Yokken Seni Sevmek

?Sen? olmadan
Alıştırdım kendimi yokluğuna
Sensizliği ?sen?den önce
Hayallerini daha ?sen? hayatıma
Girmeden önce kurdum
?Sen? yokken oturdum
Meçhul bir bankta ?sen?inle
Elele, göz göze şiirler okudum sana
Aklımda bile yoktun o zamanlar
Görmemiştim daha ?seni?
Yani görmeden âşıktım yaratılışına
?Sen? yokken biriktirdim sevgimi
Emanet almışım gibi ?sen?den
Yine sana vermek üzere
Saklıyordum azaltmadan hiç
Büyüttüm hep içimde
O zamanlar ?sen? daha yoktun
Ve ?sen? vardın nefesimde
Uykusuz gecelerimi ?sen?den önce
Karanlıklarımı ?sen?den önce sevdim ?sen?inle
Bambaşka denizlere daldım gözlerinle
Yürek kapılarının kapalı olduğunu
Hiç ama hiç düşünmedim
Belki de düşünmek istemedim
Gözlerini görmeden yazdım şiirlerini
Hayal bile edemiyordum
Fakat çoktan düzenlemiştim fiillerimi
?Sen? olmadan sabahladım düşüncelerinle
Yaşadım ?seni? ilik ilik
Yokluğunda
Belki gelecektin benim fikrimce
İşte insan böyle oluyor
?Sen? yokken ?seni? sevince
anka