Sen Yoksan Şiirde Yok ...!

bir kuşun kanadından kopardığım,
tüyle yazıyorum bu şiiri
kuşu sorma..!
uçtu gitti...
muhtemelen senin yanında.





aklın başında mı diye sorma,
ayakta zor duran,
zil zurna sarhoş biriyim..
içtim bu gece.
üstelik söz de vermiştim.
-sahi ya! söz vermiştim değil mi? -
tıpkı senin bana verdiğin sözler gibi
tutamadım işte
unutmuşum..
-o kadarmışım demek...-




bana; güneş battıktan sonra
-yıldızları seyret..!
derdin ya hayırsız....
şimdi gözlerim gökyüzünde
ne acı değil mi?
beni de
yıldızlarımı da çalan
aynı hırsız.....





sokak köşesinde çömelmiş
dilenciden farkım mı kaldı?
dilenciye
on kişiden
biri mutlak para veriyor...
bizde de
gelen geçen hep boş geçiyor...
birde;
küfürden beter gülüyorlar ki sorma gitsin.
o gülüşler,
burnumu sızlatıyor...




bir kuşun kanadından
kopardığım tüyle
yazıyorum şimdi...





artık yıldızlar kayabilir özgürce,
dilekler tutulabilir umarsız.
bir çırpıda
soluksuz....
geçen gemilerin peşine takılabilir başkası,




bu son şiirim
sen son şiirimsin benim...
sen yoksun...
şiir de yok....
sen olmayınca
zaten hayat boş..