Sen Yoktun Sevgili

Sen yoktun sevgilim
Ben sensizlikle açıyordum yelkenleri
Ve sensizlikle kapıyordum yelkenleri
Ama sevgili
Ama hep arıyordum o sularda
Önce sosyal medyayı sereflendirdin
Sonra gönlümü sereflendirdin
Sevgili
Sen benim gönlümdeyken sevgili
Dalgalar yeryüzünü boğsa bile
Biz tek bir vücut olduğumuz için sevgili
Aynı yelkende yer aldığımız için sevgili
Aynı sabahlara kalktığımız için sevgili
Kalktigimızda ilk birbirimizi sorduğumuz için sevgili
O dalgalar bizi deviremez sevgili

Sen yoktun sevgili
Aynı sularda dolaşmamiza rağmen
Birbirimizi tanımamız zaman aldı
Sen yoktun sevgili
Annenin kucağındayken belliydi senin tatlıligin
Ve belliydi ki abinin bile seni kıskanacagi

Sen yoktun
Sevgili ben seni serçe diye andım

Sen geldin
Sevgili hayatıma bahar geldi
Gönlüme bahar geldi
Gonlume şenlik geldi sultanim

Sevginle yüzümü okşayan
Yanağımdan opup kulağıma sessizce
'Seni Seviyorum' diye haykıran
Yeni bir bahar geldi ömrüne
İçindeki o duyguları dirilterek geldin sevgili
Artık sen varsın sevgili
Öyle bir aşkla sana baglandim ki sana
Bu aşkı ben bile çözemedim

Ve sen ayşem beni sevgilim diye andığında
Beni aşkın hüseyini çok mutlu ettiğinin sende farkındaydın