Sena

Ezik bir yorgunluğun sultasında akşamlar
Karlı dağların konsomatris gülüşüdür
Ve anlımdaki çizgiler sena
Gölgeme aksinin bürünüşüdür

Gece su sesine siner nefesin
Titrek ışıklarda belirir yüzün
Ey kayıp gerçeğim söyle nerdesin
Sen yokken terkimde nöbette hüzün

Şimdi kaç mevsimim kayıp kim bilir
Kaç ömür geçecek üzerlerinden
Ve sena içeceğim her seferinde
Ölümü şerbet misali ellerinden

Zamanın içinde sen ve ben sena
Farklı uzamlarda tutsak iki can
Söyle sena nasıl gelirim sana
Seni bana getirecek hangi an

Hangi dar geçitten geçmeli beden
Ölmek mi gerekli öleyim hemen
Söyle sana sena söyle bi neden
Dokunamaz mıyım sana
Gerçeklere değmeden