Sende Mi Kedicik

Günaydın kedicik
İstanbul sana da
Boğaz, kuru bank...
Günaydın.
Ah simitçi
Olsaydı cebimde iki lira
Sana da derdim günaydın.
Yok yok boş karnım
Seni unuttum sanma sakın
Hırlama hemen öyle
Hele bir ayılalım
Bak bahar gelmiş İstanbul'a

Kedicik!
Sende mi açsın yoksa?
Boş ver mırlama şimdi
Bak bahar gelmiş İstanbul'a
Yok bir kurdelen sen de bilirsin
Ne güzeldir bahar namekanlılara
İstanbul kuytulu, kule manzaralı
Şarap kokulu gece demlerinden
Sabahına boğaz havasıyla...
Ah şu susam kokusu da olmasa,
Azdırmasa bir şişelik nefsimi
Hele ne hikâyeler anlatırdım sana
İhanet, yalan, ihtiras kusan
Yok yok ekşitme yüzünü
Sarkıtma tel tel bıyıklarını
Hayat böyle işte
Tuğlası da bu harcı da

Bak simitçi bile kodaman oldu şimdi gözümde
Of simitçi of
Yaktın beni
Bir bankı da çok gördün bana!
Ne vardı başka yerde tezgâh açsan
Bedava havama katmasan reklâm
Sıcak sıcak çığırırken
Yaktın beni...
Şimdi etsem seni şikâyet solculara
Acırlar mı bana yoksa gülerler
Kızarlar mı sana yoksa söverler
Bilemem burası neresi bu insanlar da kim...

Hey nereye
Bak hele bak
Kedicik!
Bir simit lokmasına ha
Ah kör talih, kara baht
Yine buralardasın demek
Yine aynı senaryo...
Şu kendimi bilmezliğimde bile
Konuna manken ettin ya beni
Şapkamın kenarı yırtık ama alınma
Ancak bu yakışır benden sana

...

Sen!
Kuyruğunu sallayarak işve eden
Siyahla alalanmış beyaz kedicik;
Şimdi sende mi acı hatıra olacaksın bana,
yalanırken simitçinin paçasına?
Bir ah da sana mı çekeceğim,
bu gece ki şarap saatimde?
Hıh, miyav mı?
Öyle olsun be kedicik.
Siyahla alalanmış beyaz kedicik sende git.

Beyaz üstüne siyah benlilere düşmandım
Teşekkürler sende yanıltmadın.