Sendeki Yaram

biliyordum
düşündüğüm başıma geleceklerini
sana düşkünlüğüme kaldığım vakit yaram hiç kapanmacak

anladım ki
yürüdüğüm adımların izleri acılardan sıyrılmak değildi
sevmek hiç değildi

yıllar uzadıkça çok seven az seviliyordu
çok düşünen hiç düşünmeyen arsız duyguları dara çektim
sadece k/özledim

bir tek rüyamda yalnızdın ruhuma söz geçiremedim
yalın ayak yürüdün sen kala kaldın yalnızlıklar içinde

sustum yürümedim
aklım fikrim hep yarınlara b/ağladım
elektrik kesildi karanlıkta yürek yorgunu tüm yaşamışlıklar
evet hep sana doğsam güneşin kayıp olan ışınlarıyla

sen sustun
adımlar sessizce konuşurken
geçmişinden kalan acılarınla dillerine söz geçiremedim
ve kaybolan zamandı geri gelmeyecek kadar
sevgilere hasret kalışın olacaktı

biliyordum
sevgi çoğalmayacak kadar yıldız kayması gibi dağlar ardında
çünkü ruhun tükenişi yeniden doğmak gibiydi

tek bildiğim
sen gidince içimde bir eksik yanım k/alıyor
kimse doldurmayacak kadar sonsuz

adına ne dersen de
yokluğunda açılıyor bu sendeki yaram
sen biliyordun...

24*07*12*Karataş*