Senden Gayrı Sosyalist Var mı Canım

Çok geç kalmadan yeniden yazdın kendi öykünü kadere inat!

O da neymiş dercesine, usu olana? ! .

Yaşamışsın çalışmak için bu güne dek, at gözlüklü; biri büyük olamayan üç küçük için!

Kendin olamamışsın kendinde ve yaşamda, oysa kimin umurunda bilmeden?

Ege’ nin Sevinç Anası bırakıp gitmiş sacla senitte, umarsız!

Dört bebenin en büyüğü gebe ya değil umurunda olacaklara,  olmamış, olamamış!

Sosyalist türemişsin kapitalist ortamda, düzene inat!

Ama yaralı, dağlanmış köz köz, kor ateşler suçlusu sanki bu yangının!

Doğurmak sana kalmış o cenini be gülüm, ne cenini koca bebeği!

Çıkaramamışsın tadını yaşamın...

Bastırık duygular, dostsuz aile ortamları, bencil kapitalist toplum.

Kendin bulmaya karar verdin ya en sonunda kendini; seni sende, yaşamda oh be!

İşte yeni başladı, bitti sandığın yol; kaldığın yerden yeniden, yeni baştan…

Bulmuştun oysa sen mutluluğun yolunu…

Başkalarını severek.

Çalışmayı severek, başkaları için.

Çalıştın öz veri ile çalıştıran satılık bencillere inat!

Ait olmayı severek inanmışsın kutsala, birliğe, dönüşüme!

Yok aslında kestirme kolay bir yol mutluluğa!

Sen bulmuşsun ona giden doğru ama çetin yolu Polyanna!

Yavaş ama, zorlu ama, uzun ama olsun.

Yok o yolun yarış çizgisi, başlayışı, finişi.

Başladığın yerdir bilesin başlama noktası.

Başladığın yerdir en önemlisi, başlayabilmen, başlaman tüm olumsuzluklara karşın.

Sen en ideal yerinden başlamışsın Dante gibi ya olsun!..

Sosyalistin çilesi yanlış toplumda, yanlış düzendedir, değiştiremezse eğer!

Yalnız yaşamışsın kalabalıklar içinde.

Yaşa demiyorum kalabalıkları yalnızlıkta, koş kaynaş, kırlara denizlere, uzan insanlara!

Formül mü?

Boş ver formülü, senin deneyimin, gözlemin formül!

En uygulanabilir olanı senin gittiğin yoldur canım.

Git gittiği yere kadar!

Git gidebildiğin kadar, engin deniz, geniş ufuklarca!

Dönüşü yok o yolun git!

Yaşa gönlünce, dilediğince yaşa.

Yalnız değilsin gittiğin yolda.

Hakkın bu senin.