Senden Geriye Kalan

Umudumun kurduğu kapalı son sahne.
Duygularımın alabora olup battığı son tekne.
Hayellerimin kurbanı üzgünüm bunca emeğe.
Bakışlarımın yorgunu boynum eğik hale gitmene.
Senden geriye kalan şimdi bulamıyorum sakladım seni içime.

Seni koydum biliyormusun mezeme içkime.
Seni sordum içimdeki dalgaların kopup geldiği denize.
Sadece seni yazdım biliyormusun şiirime.
Sadece seni sevdim bülbülüm ölmeden bitmez bu çile.
Senden geriye kalan ceza verdim bir de sözüm geçmedi gönlüme.

İnadım sana çıldırmış dinmez çıkmış senle ayyuka.
İnadım sana yemin etmiş seni asar boynuna.
İnadım sadece sana yalvarır tazelenir ardı ardına.
İnadım inat yalnızca seni alır satar tek başına.
Senden geriye kalan kurbana iyi bakacağım inadım uğruna.

Bazen benzetiyorum düşen son damla yağmura.
Bazen yaşatıyorum ölüm hiç gelmiyor aklıma.
Bazen korkuyorum dayanamıyorum yokluğuna.
Bazen cevap bulamıyorum kendi sorularıma.
Senden geriye kalan ölmeden unutulmuyor işte o acı hatıra.

Çırpınma bile çırpınamıyorum faydası yok ittiğin boşluğa.
Sağ yanım iyi dokunma bile dokunamıyorum çok acıyor sol yanıma.
Ahım yok ağıtım yok gözlerim ufka ayaklarım gider uçuruma.
Öyle büyüdün ki seni bile tüm yollar çıkarır İstanbula.
Senden geriye kalan beni parçalara ayıran o tuhaf fırtına.

Öylece duruyorsun bakma bile bakamıyorum boş avucuma.
Gittiğin doğrudur birde alıştırabilsem kendimi yokluğuna.
Gittiğin gün bitmedin biliyormusun işlemişin bildiğim ruhuma.
Zaman bile çare olamaz şimdi seni unutmama.
Senden geriye kalan teslim oldum işte hıçkırığa.

23/04/2009