Senden Kalan

Küçük kırmızı ellerin

Daha yeni hasada vurulmuş topraklarınla

Sahra çöllerini yaşatıyorsun güz yapraklarıma...

Kurak bir yalnızlıktı seninkisi,

Ağları yanlış denizlere açılan deniz kızları

Sonunda kaybeder okyanusları...

Bilirim, mevsimin döngüsüne takılan saçların

Sadece beyaza aşık olduğum içindi kırıklarım!

Sonu gelmese de bu yalnızlığın,

İçinden sen çıkacak matruşkalarımın!

Yalnızlığın cinsiyeti yok, 

Elleri boş bebek kundağına hasret analar gibi

Bekliyorum düşmeni ana rahmine!

Usulca gel bebeğim!

Hasret kanayan yüreğimde...