Senden Kal(may)an

Kan revan içinde ruhum;
Kalbimin katlinde
Hayallerim faili meçhul bir ceset şimdilerde
Dünyam karanlık ışık yok gecelerde
Umut ziyan oldu acımasızca parçaladığın ellerinde
Kader ile kanlı bıçağım
Hayat ile düşman...


Dedim ya al benden emanetini ya da;
Ver onu bana sualsizce
Hep bir engel hep bir keder,
Ne zaman biter bilmez bu çetrefiller

Senden kalan;
Yorgun düşler,kırgın umutlar ve kırık bir kalp...
Acıya çalan bir gülümseme,
Geceye dönük bir sabah,
Genç bir ömür yaşlılık yolunda,
Ve hayat tek başına bitecek ölüm kapıda...

Emekle inşaa edilmiş umutla sıvanmış;
Sabırla işlenmiş bir yuva hayali...
Şimdilerde o yıkıntı altında kalmış bir ceset aciz yüreğim...

Senden kal(may)an...!