Senden Öğrendim

Müzik: Samet DURSUN

Şimdi gözlerimi mühürleyip.
kanayan ağzımda bir mırıltıyla,
kalp kırdıran bir ayrılığa,
susup kalmayı öğrettim.

bir sonbahar sinemasında,
yanyana oturan iki aşkın,
ellerinde bir yangınla,
kalbe atmamayı öğrettim.

neydi dudaklarıma dokunan ki en fakirlik anımda.
ellerimi ağzıma götürüp, düşünürmüş gibi yapmayı öğrettim ?

gittiğinde yalnız
sade bir düş kuruntusunda
seni düşünürken !
buna dayanmayı öğrettim.

her kapı çaldığında, eşikteki umutlara.
ardında olmasanda, sabretmeyi öğrettim.

Şimdi bütün sözleri kesip
yalan hayat kavgasına
yalanmayan bir gözyaşında
ayrılığa yalnızlığı öğrettim

bütün dertleri bir yana bırakıp
öbür yanımdaki sevdayı
ölümüne kucaklamak gibi
sonlu bir sonbahar mevsiminde
bir diğer mevsime varmayı
terimde gecenin ayası
son söz gibi ölüme
rüyalara bensiz kalmayı
rüyalarına telaşlı bir merakı
yada bir kış akşamında yağan kara
ertersi gün yanarak erimeyi
güzel boynunda masum bir öpücük bekletip
günahları umutlarla kirletmeyi
akrebe yelkovanı beklemeyi
soluksuz tüm saatleri çekerken içime

bana sensiz kalmayı öğrettim

sıfırdan biraz eksik akşamları
kaybolduğum yerde kalmamayı
ateşlenen kalbimi soğutmayı
çokca yalnız yaşamayı
karanlık bir duvar tenhasında
yorgana sarılıp düşlemeyi
sevdayı ben, senden öğrendim



12032011 Kastamonu - İstanbul