Senden Sana
Saklamak isterler güneşi
Arkasına aklın
Seçtiğinde çoğalırken matem
Ölür renkler koynunda
Işık sızar mı hiç siyaha
Mezar tutar ölümün bekçiliğini
Bırak beni aşk adına
Dünya lütuf eşref-i mahlûkata!
Kimdim ben
Suret verdi onca cana
Suya, toprağa
Kaşı keman, gözü ceylan
Nasıl bakmam nuruna
Ah bu dünya
Sorguçluğa soyunmuş
Yetmiyor şuuru kulluğuna
Haramlanıyorum yaşama
Bu bahçe, bu gök
Bu misk-i amber kokan gülde rüya
Ve bir çocuk gülüyor
Gözleri dolarken hayatla
Mahremi tene değil
Ruha sırladım gördüklerimden
Yolculuğum
Senden sana
Merhaba Işın bey.Doğrusu hayatımda ilk defa telaffuz ettiğim bir isminiz var.Farklı,ilgi çekici,özel...Ne güzel bir isim vermiş aileniz size.Bu konudaki düşüncemi paylaşmak istedim.Özellikle de yazmış olduğunuz önemli ve değerli mesaj için çok teşekkür ediyorum.Kendini arayan,kendini yakalamaya çalışan bir bireyim.Paylaşımlarımın asıl gerekçesini ve beklentimi mükemmel ifade etmiş yorumunuz.Tam da belirttiğiniz gibi o iç sesi,şiirin sesini arıyor ve bulmaya çabalıyorum....Henüz nasıl yapacağımı bilemesem de bunu başarmayı umuyorum.Eleştiri ve yorumlarınızın bu konuda bana yol açacağına ve gelişmeme katkı sağlayacağına inanıyorum....sonsuz kere teşekkür ve saygılarımla.😊😊😊
Şair farklı olmalı. Kendine has olmalı...
Saadet Yıldırım Ünal şiirlerinde şairin kendine özgü uslubu dikkat çekiyor.
Betimlemeler farklı ve güzel.
Şiir tekniği yönünden biraz daha dikkatli olsa, biraz daha şiirin iç sesine kulak verse...
O zaman şiirleri saracak şiir severlerin ruhlarını.
Kutlarım...